Thijs was een erg ongelukkige jongeman. Hij was betrapt op drinken achter het stuur en de rechter kon dar niet veel begrip voor opbrengen. Naast een boete kreeg Thijs ook een taakstraf van zes maanden. Nu was hij op weg naar de griffie om erachter te komen hoe hij die zes maanden zou moeten doorbrengen.
De klerk was een opgedroogde oudere vrouw die Miranda heette. ‘Een basisschool’, zei ze en glimlachte naar hem op een manier die helemaal niet vriendelijk leek. ‘Ze hebben daar een nieuwe lerares en ze heeft hulp nodig.’ Ze schoof een stuk papier naar hem toe. ‘Geef dat maar aan de directeur. Ze zullen je daar trainen en ik zou je niet aanraden één van die trainingen te missen.’ Ze wendde zich af. Ze was hem al vergeten tegen de tijd dat hij de deur sloot.
Toen hij bij de school aankwam, bekeek de directeur hem en zei: ‘We zullen snel voor je training zorgen. Ik laat je weten wanneer. Op dit moment kun je naar die kamer.’ Volgens het document dat hij van de directeur heeft gekregen, moest hij Loes Vermeulen, de nieuwe lerares, zoeken.
Loes Vermeulen was nerveus. Ze was net afgestudeerd en stond op het punt haar eerste echte baan als lerares te beginnen. Zesentwintig leerlingen zouden leren van haar te houden of haar te haten en ze wist helemaal niet wat het zal worden. Haar enige ervaring was haar stage.
Twee uur later was ze al bijna in paniek. Dit waren geen leerlingen. Het waren monsters. Ze vertikten het om naar haar te luisteren. Ze waren continu aan het praten en schreeuwen. Ze gooiden met dingen naar elkaar. Ze aten tijdens de les. Ze had helemaal niets bereikt met ze. En om het af te maken, bonkte er nu iemand op de deur van de kamer. Hoe was die deur in hemelsnaam op slot gegaan? Ze opende de deur en zag daar een knappe jongeman staan met een stuk papier in zijn hand.
‘Eh … Loes Vermeulen?’ vroeg hij terwijl hij langs haar heen tuurde naar de chaos in de klas.
“Ja.” zei ze. Ze wierp een blik over haar schouder om te zien hoe Alex een meisje met haar hoofd tegen een tafel sloeg. ‘Kom snel binnen’, schreeuwde ze terwijl ze het meisje ging helpen.
Het duurde ongeveer tien minuten voordat ze allebei begrepen waar Thijs aan was begonnen. Toen ze erachter kwam dat hij haar assistent was, begon ze hem bevelen te geven als een generaal. Hun belangrijkste doel op dat moment was de orde herstellen. Thijs ontdekte dat als hij naar iemand fronste, de leerlingen stopten met wat ze aan het uitvreten zijn en bang stil blijven zitten. Hij hoefde ze daarna alleen te waarschuwen dat ze op hun plek moesten blijven.
De lerares zat in een van de hoeken om lijm uit het haar van een meisje te halen, dus pakte hij een boek en riep “Nu ophouden !!!!”
Tot zijn verbazing werd het stil. Het meisje met de lijm in haar haar hield zelfs op met huilen.
‘Oké, luister nu naar me’, zei hij met zijn beste slechte stem. ‘Mijn naam is Thijs en ik ben hier om jullie lerares te helpen. Vanaf nu wordt hier niet meer gerend en geschreeuwd, begrepen?’
Alle kinderen staarden hem alleen maar aan. Hij verhief zijn stem weer en donderde: ‘Begrijpen jullie het?’ Een paar kinderen knikten. ‘Als je het NIET begrijpt, steek je hand op’, zei hij. Niemand deed het.
‘Goed’, vervolgde hij met een normale stem. ‘Nu ga ik je een verhaal voorlezen.’ Binnen tien minuten staarden 25 verwonderende gezichten met ontzag naar Thijs.
Loes was eindelijk klaar met het kammen van de lijm uit de haar van Cynthia. Ze was blij dat het lijm op waterbasis was. Ze had ook naar Thijs geluisterd en was verbaasd over zijn vaardigheid om de kinderen zover te krijgen dat ze deden wat hij vroeg. Ze herkende ook een getalenteerde verteller toen ze er hem hoorde. Zij en Cynthia sloten zich aan bij de kinderen voor het einde van het verhaal.
Aan het eind van de dag waren ze allebei uitgeput. Nu de kinderen weg waren en het stil was, kreeg ze eindelijk de kans om haar nieuwe helper te interviewen.
Ze las de brief door die hij haar had gegeven en was verbaasd dat hij er was om een taakstraf uit te voeren. Ze keek naar hem op. Hij fronste. Hij wist wat er in de brief stond. Maar ze had hem in actie gezien. Eigenlijk was ze zelfs blij dat ze de brief pas kon lezen nadat ze zijn vaardigheden had gezien. Ze praatten een tijdje en ze besloot dat hij gewoon een schattige jongen was die een slecht beoordelingsvermogen had. Het kon haar niet schelen waarom hij daar was, ze was gewoon blij dat hij er was.
Tegelijkertijd vertelde ze hem niets over haar. Ze was nog niet klaar om hem dat soort informatie te geven.
Als ze het had gewild, zou ze hem verteld kunne hebben dat ze enig kind was dat door strikt religieuze ouders in haar eigen huis in een soort gevangenschap was gehouden. De enige manier waarop ze voor haar universiteit zouden betalen, was als ze naar een katholieke universiteit ging en beloofde geen vriendjes te hebben totdat ze afgestudeerd was en alleen woonde. De enige date waarop ze ooit was geweest, was op haar afstudeerfeest en haar vader was haar chauffeur en chaperonne geweest. Zij en haar date waren nooit meer dan 5 m verwijderd van haar vader, die hen als een havik gadesloeg.
Evenzo mocht ze tijdens de middelbare school geen baan hebben na school. Sterker nog, ze mocht nergens naar toe, waar ze de kans liep alleen met een jongen te zijn.
Ze wist dat ze het huis uit moest en de enige manier om dat te doen was met een diploma. Nu was ze een 23-jarige maagd zonder datingervaring, in een vreemde stad, waar ze niemand kende. Ze was niet erg geïnteresseerd in de kerk en wist niet waar ze anders mensen kon ontmoeten.
Dus was ze van plan al haar energie in haar werk te steken.
Ze masturbeerde natuurlijk. Daar was ze een expert in. Hoewel ze technisch misschien maagd was, wist ze dat haar maagdelijke vlies allang verdwenen was, opgeofferd aan een verscheidenheid aan lange, meestal gladde voorwerpen die ze haar kamer binnengesmokkeld had en ‘s nachts gebruikte. Er was een handvat van een haarborstel, een kaars, een banaan en zelfs een wortel. Ze kon haar clit bespelen als een instrument en had de kunst geperfectioneerd om al klaar te komen door haar kersenrode tepels tussen twee vingers te knijpen en te rollen.
Ze heeft tijdens haar studie veel films gezien en ze wist hoe seks eruit zag. Ze had ook een behoorlijk rijke fantasie. Haar ouders hadden dat niet kunnen onderdrukken. Dus elke keer dat ze geil werd, masturbeerde ze en dat was het dan.
Ze was geen type voor urenlange zelfinspectie in de spiegel met tubetje van dit en potje van dat in een poging zichzelf mooi te maken. Dat was gewoon niet iets dat in haar familie werd gedaan.
Het was daarom nooit bij haar opgekomen dat ze zou kunnen worden geclassificeerd als “bloedmooie schoonheid”.
Nu had ze een nieuwe fantasie: Thijs. Hij was lang, knap, goed gebouwd op een gespierde manier en, naar haar mening, ruig. Hij was tenslotte technisch gezien een crimineel. Daarnaast kreeg ze echte waardering voor zijn vaardigheden met de kinderen. Het bleek dat hij acht broers en zussen had en dat hij de op één na oudste was, dus hij wist hoe hij met kinderen om moest gaan. De volgende maand raakte ze voor een groot deel van hem afhankelijk en hij gaf bijna net zoveel les als zij.
Hij was onveranderlijk beleefd tegen haar. De brief had er bij haar op aangedrongen om “onwil, ongepast gedrag, schending van regels of ander onaanvaardbaar gedrag” aan de rechtbank te melden en hoewel hij in het begin de kinderen terroriseerde, deden ze nu wel wat hij vroeg eerder uit genegenheid voor hem dan uit angst. Hij was hun grote broer geworden en kon ze bijna alles laten doen met heel weinig moeite. Al met al was hij het soort man dat ze op het filmscherm had gezien en waarvan ze aannam dat het niet echt bestond.
Vaak als ze ‘s nachts haar clit streelde en een vinger diep in haar nat poesje stopte, was het zijn gezicht waar ze aan dacht toen ze klaarkwam.
Wat Thijs betreft, hij was van schrik en woede over zijn situatie overgegaan op de wens dat de tijd niet zo snel zou gaan. Hij dacht er zelfs over om misschien zelf naar de universiteit te gaan en een lerarenopleiding te volgen. Hij wist al dat hij het werk kon doen en hij vond de kinderen leuk. Loes was een bonus.
En wat een bonus. Ongeveer klein en slank en had donkerblond haar tot over haar schouders, dat ze in een staart droeg. Ze had zeker mooie borsten, hoewel ze nooit iets droeg dat dat ook liet zien. Ze kon haar heupen echter niet verbergen. Ze droeg vaak korte rokken die haar heupen accentueerden. Meerdere keren betrapte hij zichzelf erop dat hij naar die heupen staarde en merkte dat zijn lul hard begon te worden. Ze leek niet eens te beseffen wat voor een stuk ze eigenlijk was, en dat maakte haar nog moeilijker te weerstaan.
Hij durfde echter geen risico’s te nemen, anders zou hij weer voor de rechter staan. Dus droomde hij gewoon door van hoe ze eruit zou kunnen zien in een bikini en speelde hij ‘s nachts op zijn harde lul terwijl hij stromen zaad in een handdoek schoot.
Ze ontwikkelden de komende drie maanden een eerlijke vriendschap. Uiteindelijk zei ze dat hij haar Loes moest gaan noemen. Hij bracht een klein koffiezetapparaat mee waar ze aan het eind van de dag gebruik van maakten tijdens het opruimen en plannen van de activiteiten voor de volgende dag. Hij had zelf een speciale, geroosterde koffiemelange uit Zuid-Amerika en Turkije gemaakt en ze dronken koffie en praatten terwijl ze aan het werk waren. Al snel waren ze helemaal op hun gemak in elkaars aanwezigheid.
Er was een onmiskenbare seksuele spanning tussen hen. Beiden wisten het, hoewel ze er nooit over begonnen waren. De enige keer dat ze hun gevoelens voor elkaar aan zichzelf toegaven, was thuis, ‘s nachts, in de privacy van hun kamers, terwijl ze met hun lichaam speelden.
Op school beheersten ze zich allebei goed. Tot het lot zijn zegje deed. (Wat kan het lot soms geweldig zijn!)
Op een dag droeg Loes een antieke ketting naar school. Hij was oud en erg waardevol. Hij was van haar overgrootmoeder geweest en ze was er erg trots op. De ketting was vrij lang en had grove, zilveren schakels. Het hing bijna tot aan haar navel. Er waren clusters van diamanten om de vijf centimeter langs de ketting en een grote hanger aan de onderkant die bezet was met diamanten, robijnen en smaragden. Die dag droeg ze een eenvoudige witte blouse, verscholen in een zwartleren minirok.
Op de universiteit was het dragen van chique ondergoed het enige luxe dat ze zichzelf gunde. Ze had er een gewoonte van gemaakt om dunne slipjes, veelal strings, van kant en zijde te kopen. Toen ze dit soort slipjes ging kopen, kwam ze ook mentaal in opstand tegen haar ouders, die de slipjes nooit goedgekeurd zouden hebben. Ze had al verschillende beha’s en slipjes gekocht. Toen heeft ze een slipje gekocht dar kruisloos bleek te zijn. In het begin was ze met afschuw vervuld, maar ze voelde zich zo sexy om het te dragen dat ze meerdere van dit soort slipjes kocht. Zo eentje droeg ze vandaag onder de leren minirok.
De les was voorbij en zij en Thijs waren de activiteiten voor de volgende dag aan het plannen. Ze besloot een kunstproject te doen waarbij rubberen stempels werden gebruikt. Ze had daarvoor een doos nodig die in de opslagruimte stond en ze wist ook ongeveer waar.
Eenmaal in de opslagruimte bleek de ruimte zo rommelig te zijn, dat ze niet bij de doos kon komen. Er stond een tafeltje in de weg en ze probeerde eroverheen te buigen en te reiken naar de planken achter de tafel. Op dit punt overtrof het lot werkelijk zichzelf.
Eerst viel haar ketting aan de andere kant van de tafel in een doos. Deze specifieke doos vijftig pond klei in blokken van tien pond. De hanger raakte verstrikt in de klei.
Ten tweede, een stapel dozen links van haar kantelde en viel tussen haar en de plank. Nu kon ze de doos niet bereiken waar haar ketting in vastzat omdat deze dozen in de weg zaten. Ze probeerde de dozen te verplaatsen, maar had niet genoeg kracht om ze op te tillen.
Door haar gewiebel kwam haar blouse los en haar rok kroop omhoog, waardoor haar kruisloze perzikkleurige slipje volledig zichtbaar werd. Haar borsten hingen over de rand van de tafel. Het enige goede nieuws was dat de doos, die ze nodig haar binnen haar bereik was. Maar ze zat vast.
Ze voelde lucht langs haar dijen, maar verwachtte niet dat er veel van haar billen zichtbaar was. Ze had geen idee dat niet alleen haar hele kont zichtbaar was, maar ook haar kutje, dat duidelijk te zien was door de opening in haar kruisloze slipje.
‘Thijs’ riep ze. “Help, ik zit vast”.
Thijs hoorde haar zijn naam roepen. Ze klonk op de een of andere manier vreemd. Eerst wist hij niet waar ze was, maar toen realiseerde hij zich dat het geluid uit de opslagruimte kwam. Ze klonk op de een of andere manier in de problemen.
Hij liep de kamer in en zag het kutje van zijn dromen recht naar hem staren. Loes droeg een slipje zonder kruis! Ze was uitnodigend gebogen over een tafel, verspreid alsof ze klaar was om van achteren geneukt te worden.
Hoe dat afloopt lees je morgen op sex-verhalen.nl
