Ik was op zoek naar een nieuw appartement, nu ze de huur van mijn huidige woning opnieuw verhoogd hebben. In feite was de huur in 2 jaar tijd bijna 50% gestegen. Een paar maanden nadat ik was ingetrokken, had een nieuwe eigenaar het appartement gekocht. Hoewel ze een aantal cosmetische ‘verbeteringen’ hadden aangebracht zoals schilderen en nieuwe vloerbedekking, hadden ze weinig gedaan om de appartementen of de gebouwen echt te upgraden of te renoveren. Ik had wat rondgekeken en had mijn keuze beperkt tot 3 bezichtigingen. Ik had er al 2 bezocht en vanmiddag had ik de derde afspraak.
Ik kwam een paar minuten te vroeg aan en liep het kantoor binnen. Het was mooi ingericht en erg schoon. Er zat een jongedame met haar rug naar me toe op zoek naar iets in een archiefkast. Toen ze zich omdraaide, was ik aangenaam verrast. Ik herkende haar meteen als mijn schoolliefde, Cynthia.
Ik was verliefd geworden op Cynthia vanaf het moment dat ik haar voor het eerst zag op de HAVO, maar ik was te verlegen om haar uit te vragen. Ik speelde toen basketbal en ze was toen enorm populair en ik niet. Ik had haar sindsdien nog maar één keer gezien. Tijdens onze 5-jarige reünie heb ik de moed verzameld om met haar te gaan praten. Ze verraste me toen ze me bij naam noemde terwijl ik naar haar toe liep. We hadden een kort gesprek, gewoon een kletspraatje, want ze werd al snel afgeleid door anderen en ik liep weg. Op weg naar huis deed ik mijn naamplaatje af en vroeg me af of Cynthia de naam op mijn naamplaatje had gelezen en zo wist ze wie ik was.
“Hoi Michel. Hoe gaat het? ” vroeg zij. ‘Je bent hier toch om naar een appartement te kijken?’
Ik overkwam mijn verbazing en wist te antwoorden: “Ja!”
“Het is goed je weer te zien!” zei ze.
‘Ook leuk om jou weer te zien!’ antwoordde ik.
Ze pakte een sleutel en zei: ‘Laten we naar het appartement gaan.’
We liepen de deur van het kantoor uit nadat we het bordje hadden omgedraaid naar ‘GESLOTEN’ en ze sloot de deur achter zich met de sleutel. We liepen over een pleintje naar een gebouw aan de andere kant. We gingen naar binnen, namen de lift naar de 3e verdieping en gingen links de gang in. Welke geur ze ook droeg, het vulde de lift en het rook heerlijk. Ik volgde haar en ik keek naar haar haren; bruin met blonde strepen. En ik merkte haar lichaam op. Ze was langer dan gemiddeld, misschien 1,75 m en ze had de welvingen van een vrouw met een fantastisch ogende achterkant. Haar broekpak paste goed bij haar en het vleide haar figuur. Ze stopte bij het voorlaatste appartement aan de linkerkant. Ze deed de deur open en we gingen naar binnen. Het appartement was mooi, maar niet veel anders dan de andere waar ik eerder naar had gekeken. Ik liep rond. De muren waren onlangs geschilderd en het tapijt zag er nieuw uit.
Plots zei Cynthia: ‘Blijf jij maar rondkijken. Ik moet even naar mijn eigen appartement om iets te halen. ‘
Of ze het nu wist of niet, maar ze had op dat moment het appartement feitelijk al verhuurd aan mij want het was een droom die uitkwam om naast Cynthia te wonen.
Toen ze terugkwam, vroeg ze: ‘Wat denk je ervan?’
Ik deed net of ik even nadacht en zei toen: ‘Ja, ik ben geïnteresseerd.’
‘Wil je dit appartement of een appartement op een andere verdieping?’ vroeg Cynthia. ‘Appartementen op de eerste verdieping zijn goedkoper.’
‘Dit appartement is wel goed’, antwoordde ik.
‘Klinkt goed,’ zei ze, glimlachend met die prachtige glimlach die ik me herinnerde van de middelbare school.
Haar gezicht was zo mooi. Haar glinsterende bruine ogen, lange wimpers, perfect gevormde neus, volle lippen en licht gebruinde huid onderscheidden haar van bijna elke vrouw die ik ooit had gezien.
Ze liep naar de deur en ik volgde haar. Ik werd opnieuw betoverd door haar heupen en billen. Al snel waren we weer op kantoor en ik was ongeduldig om het papierwerk af te maken. Ik zag haar een pop en een deken op de archiefkast achter haar bureau neerleggen. Mijn hart zonk. Ze had een kind en was waarschijnlijk getrouwd of had een man in haar leven.
“Wat voor werk doe je?” vroeg ze met haar melodieuze stem. (Kun je merken dat ik nog steeds verliefd ben op haar?)
“Ik ben programmeur bij een international ”, antwoordde ik. ‘Heb je een dochtertje?’
Ik wees naar de pop die ze zojuist had neergezet.
“Ja. Rachelle. Ze is 7 jaar oud. Ik heb vanavond een date en ze wilde dat haar pop mee ging naar het appartement van de oppas vanavond. Een van de bewoners heeft een 15-jarige dochter die na school op Rachelle past’, legde ze uit.
Het was 8 jaar geleden dat we de school afgerond hebben, dus ze had haar dochter kort daarna. Ik vroeg me af wie de vader was, maar durfde haar er niet naar te vragen.
‘Herinner je je Ronald?’ vroeg Cynthia.
Ik knikte, Ronald was de populairste jongen op schoolde. Een brede jongen die voetbalde. Toen opende ze zich en vertelde me het hele verhaal.
‘Ronald en ik gingen uit tijdens het laatste deel van ons laatste jaar en daarna in de zomer. Hij wilde niet verder studeren en ging daarom het leger in. De nacht voor zijn verhuizing hadden we onze laatste date. Het werd erg emotioneel en we gingen helemaal door. Een paar maanden later realiseerde ik me dat ik zwanger was. Ik belde Ronald en het werd een erg hard gesprek. Hij wilde dat ik een abortus zou ondergaan. Met andere woorden, hij wilde geen vader zijn of verantwoordelijk zijn voor een kind.
Dat vertelde me alles wat ik wilde weten. Ik vertelde hem dat ik de baby zou houden en dat hij op geen enkele manier vader hoefde te zijn. Ik voelde de opluchting in zijn stem. Al snel eindigde het gesprek en sindsdien heb ik niets meer van hem gehoord. Al mijn toekomstplannen werden veranderd. Studie en carrière waren op zijn minst op korte termijn uitgesloten. Vervolgens had ik het harde gesprek met mijn ouders. Ze waren teleurgesteld, maar erg ondersteunend. Ze waren het erover eens dat ik Ronald vanwege zijn houding niet in mijn leven of het leven van het kind moest hebben. Ik heb een paar jaar bij mijn ouders gewoond totdat ik hier deze baan kreeg als vastgoedbeheerder’, zei ze en wachtte even.
Ik kon tranen zien in haar ogen en ik had zo’n medelijden met haar. Ik zag toen een paar foto’s op haar bureau. Een daarvan was een foto van een baby. De andere was een foto van Cynthia en een jong meisje. Het was duidelijk haar dochter. Ze was heel schattig en leek erg veel op Cynthia.
‘Ze is heel mooi’, zei ik terwijl ik naar de foto wees.
“Dank je! Dat vind ik ook, ‘zei ze.
Ik heb het papierwerk afgemaakt. Ze pakte de papieren en bekeek ze.
‘Er is dus maar één huurder?’ vroeg ze.
‘Ja,’ antwoordde ik.
‘Ik neem contact met je op nadat de BKR-check rond is. Wanneer zou je willen verhuizen?’ vroeg ze.
‘Mijn huidige huurcontract loopt eind juni af, dus per 1 juli’, antwoordde ik.
‘Ik start de huurovereenkomst op 1 juli, maar je kunt op zaterdag 28 juni in’, zei ze.
“Bedankt!’, zei ik.
Ik bedankte haar opnieuw en we schudden elkaar de hand. Dit was de eerste keer dat ik haar aanraakte. Haar hand was zacht en warm.
‘Ik neem over een paar dagen contact met je op als de check rond is’, zei Cynthia.
Ik draaide me om om te vertrekken. De dochter van Cynthia stapte voor het kantoor net uit een auto. Cynthia en ik liepen samen weg. Rachelle kwam naar haar toe rennen en gaf haar moeder een dikke knuffel. Rachelle begon anderhalve minuut te praten en vertelde haar moeder over haar dag. Ik zwaaide gedag, stapte in mijn auto en vertrok.
Drie dagen later kreeg ik een telefoontje van Cynthia. De BKR-check was goed en ze vroeg wanneer ik langs wilde komen om de huurovereenkomst te ondertekenen. Ik probeerde niet al te opgewonden te klinken, maar vertelde haar dat ik de volgende dag zou komen.
Toen ik aankwam, begroette Cynthia me met een brede glimlach. Toen ik op het punt stond de huurovereenkomst te ondertekenen, merkte ik dat het huurbedrag lager was dan ik had verwacht. Ik vroeg ernaar en Cynthia antwoordde dat ze me het huurtarief voor een appartement op de eerste verdieping had berekend. Ik bedankte haar en voltooide het proces. Ze verraste me met een knuffel voordat ik wegging. Haar haar en parfum roken zo heerlijk.
Een paar weken later ben ik op een zaterdag in mijn nieuwe appartement ingetrokken. Rachelle zat in de gang te kijken terwijl ik naar binnen liep. Ze was nieuwsgierig en vroeg naar elke doos en elk item voordat alles het appartement werd binnengedragen. Tijdens de lunch kwam Cynthia terug van het kantoor om met Rachelle te lunchen.
‘Eet je mee? We hebben alleen wat sandwiches en fruit’, vroeg Cynthia.
‘Ja, dat zou heel fijn zijn’, antwoordde ik.
Het appartement van Cynthia had dezelfde indeling, maar was een spiegelbeeld van het mijne. Rachelle pakte mijn hand en leidde me naar een stoel aan tafel. Ze was een kleine gastvrouw. Ze deelde borden, kommen, kopjes en bestek uit. Ze zette een pak melk en een kan ijswater op tafel. Cynthia maakte de boterhammen klaar terwijl Rachelle een schaal met fruitsalade op tafel zette. Ze gingen allebei zitten. Rachelle nam een halve boterham met pindakaas en jam. Cynthia knikte naar me om te nemen wat ik wilde.
Ik nam de helft van de ham en kaas en de helft van de pindakaas. Ik wilde Cynthia haar keuze laten. Ze nam de andere helft van de ham en kaas en de helft van de kaas.
“Rachelle houdt niet van ham en kaas,” zei Cynthia.
“Yuchai” riep Rachelle uit.
‘Ze leeft op pindakaas en jam,’ plaagde Cynthia. ‘Neem alstublieft wat fruit.’
Ik schepte een paar lepels fruitsalade in mijn kom en zette de fruitschaal voor Rachelle.
“Ik hou ook niet van ananas”, zei Rachelle terwijl ze zorgvuldig haar gewenste fruit uit de kom selecteerde.
‘Rachelle, je moet minstens één stuk ananas nemen. Je leert het lekker te vinden’, hield Cynthia vol.
Rachelle trok een gezicht en beet langzaam in een stukje ananas boven haar kom.
“Ik ga naar het toilet. Ik wil die ananas weg zien als ik terugkom, ‘zei Cynthia terwijl ze van de tafel opstond.
Toen de badkamerdeur dichtging, legde Rachelle de ananas op haar lepel, maar bewoog hem niet naar haar mond. Ik duwde mijn kom dichter bij die van Rachelle en wees naar mijn kom. Rachelle tilde langzaam haar lepel op en bewoog hem naar mijn kom. Ze keek me aan en ik knikte. Ze deed de ananas in mijn kom en giechelde. Al snel ging de badkamerdeur open. Cynthia kwam naar buiten en zag ons allebei genieten van ons fruit. Terwijl Cynthia ging zitten, glimlachte Rachelle met een ondeugende grijns naar haar moeder.
‘Heeft Rachelle de ananas weer in de fruitschaal gedaan?’ vroeg Cynthia aan me.
“Nee! Ze heeft de ananas niet terug in de fruitschaal gedaan’, antwoordde ik.
Vanuit mijn ooghoek zag ik Rachelle haar best doen een recht gezicht te houden. Ze pakte weer een halve boterham met pindakaas en jam en begon te eten om een lachbui te voorkomen.
“Ik heb mijn knie geblesseerd tijdens het sporten en het doet pijn als ik buk of kniel. Ken je iemand die mij kan helpen om spullen op te bergen in onderkasten en zo?’ vroeg ik en keek Cynthia aan.
“Ik! Mama, mag ik hem helpen? Alstublieft!” smeekte Rachelle.
Cynthia keek naar mij met een uitdrukking van ‘weet je zeker’. Ik knikte.
‘Ok Rachelle. Zorg dat je doet wat Michel je vraagt te doen en zoals hij het wil’, zei Cynthia resoluut.
‘Ja, mam! Dat doe ik! ” antwoordde Rachelle.
Cynthia keek op de klok en zei: ‘Ik moet terug naar kantoor. Ik ben om vier uur thuis. ‘
We ruimden de tafel op en liepen het appartement uit. Rachelle en ik gingen naar mijn appartement en Cynthia liep door naar de lift.
Wordt vervolgd…